Historia róży ma daleką przeszłość, już od wielu wieków ceniono zalety tego kwiatu. Nie wiadomo jakie jest jej pochodzenie, ile przeszła zmian i przeobrażeń, aby osiągnąć wygląd znany obecnie. Istnieją jednak odmiany, które pozostały niezmienne od lat i stale cieszą się zainteresowaniem wielu nabywców, są nimi róże historyczne. Intensywnie pachnące pojedyncze lub pełne kwiaty, choć kwitną tylko raz w sezonie, mają nieodparty urok i zdecydowanie warto posadzić je w ogrodzie.
Historia pochodzenia róż historycznych
Róże historyczne wywodzą się od dzikich róż i powstały już przed XVIII wiekiem. Są odporne na warunki atmosferyczne i choroby, a także bardzo dobrze rosną w pół-cieniu. Dodatkowym atutem jest fakt, iż płatki wielu odmian róż historycznych są jadalne, nadają się do tworzenia konfitur oraz znajdują zastosowanie w kosmetyce. Niektóre z róż zostały tylko w niewielkim stopniu uszlachetnione przez człowieka.
Róże historyczne w ogrodzie
Jedna lub dwie stare odmiany róż historycznych dopełnią każdą uprawę. Znakomicie też będą prezentowały się posadzone samotnie, na honorowym miejscu w ogrodzie. Do grupy róż historycznych należą róże Damasceńskie (Rose de Rescht), stulistne (Muscosa) oraz chińskie (Viridiflora). Szeroką ofertę sadzonek róż historycznych znajdziesz tutaj: https://www.roze-slaro.pl/roze-historyczne/
Róża Demasceńska Rose de Rescht
Róża Demasceńska Rose de Rescht jest odmianą róży historycznej/parkowej. Pięknie pachnie, tworzy kompaktowe i zwarte krzewy, jest odporna na mróz i choroby. Odmiana polecana dla wszystkich, którzy szukają róż niekłopotliwych, łatwych w uprawie. Na kwiatonośnych pędach wypuszcza mnóstwo krótkich gałązek mocno wypełnionych dużymi liśćmi. Pędy są sztywne i mocno kolczaste. Średniej wielkości kwiaty posiadają mocny zapach, jednak nie są trwałe. Kwitnie praktycznie stale, w ciągu lata krzew nie stoi pusty. Odmiana mało wymagająca co do stanowiska. Dobrze się czuje w każdym miejscu.
Róża Muscosa
Róża Muscosa, nazywana też różą mchową, została wyhodowana w 1696 roku i do tej pory jest bardzo popularną różą w ogrodach na całym świecie. Kwiaty utrzymują się około miesiąca. Krzew jest dosyć wysoki (nawet do 2 metrów wysokości) i jeśli nie jest regularnie przycinany po kwitnieniu, to chętnie tworzy formy półpnące, a giętkie gałęzie dają się łatwo prowadzić na wszelkiego rodzaju podporach. Zapach w pełni rozwiniętych kwiatów stanowi połączenie aromatów róż damasceńskich i kwiatów ogrodowych, przyprawione lekką nutą ziołową. Do dzisiaj jej płatki wykorzystywane są do produkcji olejku różanego i wyrobu domowych konfitur. Krzew, jak przystało na różę historyczną, jest odporny na czarną plamistość a także na duże i długotrwałe mrozy, dochodzące nawet do -29°C .Nie trzeba jej zabezpieczać na zimę. Zdecydowanie polecana dla początkujących ogrodników, jest mało wybredna co do podłoża.
Róża Viridiflora
Róża Viridiflora, nazwana również różą chińską to dość niezwykła ciekawostka -jej płatki zostały zastąpione przez przekształcone listki przykwiatowe, co dało efekt zielonej róży. Podczas przekwitania kwiatów pojawiają się czerwone przebarwienia. Jej kwiaty powstały w skutek naturalnej mutacji, jej płatki zostały zastąpione listkami przykwiatowymi. Jest odporna na choroby oraz warunki atmosferyczne. Świetnie sobie radzi na słabszych glebach oraz w pół-cieniu. Niestety, słabiej znosi mrozy, należy ją okryć (np. agro-włókniną) oraz zrobić kopczyk. Chętnie bywa wykorzystywana przez florystów.
Artykuł powstał we współpracy z https://www.roze-slaro.pl/ – szkółką róż dziejącą na rynku ponad 30 lat.
